گاهی در کشورمان شاهد اتّفاقاتی هستیم که اگر کمرمان را نشکند، سردرد مبهمی را برایمان به ارمغان خواهد آورد. جمعی که نماینده ی این ملّت با فرهنگ و متدین و پیشرفته اند، به وزیری رأی اعتماد می دهند. سپس، بعد از مرگ سهراب دنبال نوش دارو گشته، قسم می خورند که در رأی دادن، فریب خورده اند. فریب دو نقل قول از زبان کسانی را که در چنین جایگاهی نه عقلا و نه شرعا و نه قانونا نقل قولشان اعتبار ندارد. یکی نقل قول رییس جمهور از مقام معظم رهبری مبنی بر حمایتشان از آقای وزیر پیشنهادی، آن هم در یک جلسه ی کاملا خصوصی؛ و دیگری نقل قول خود آقای وزیر از وزیر اطلاعات، مبنی بر باطل بودن شایعات موجود درباره ی خودش!
واقعا باید به چنین نمایندگانی افتخار کرد که با دو مسأله ی دروغ ـ یا حیله ی ـ به این روشنی، فریب می خورند و رأی اعتماد می دهند. خودتان قضاوت کنید. زمام مملکت را به چه کسانی سپرده ایم. راستی چرا صدای مخالفان خفه شد؟ نگاه کنید!
لیست کل یادداشت های این وبلاگ
